Bu ülkede pislik bir güruh var. Saldırgan, agresif, buyurgan, ukala, tahammülsüz... Bu anlayış yaygın bir anlayıştır. Saygısızlık ve küstahlığa prim veren, insani yaklaşımı ve centilmenliği küçümseyen, hoşgörüye zırnık değer vermeyen bir anlayış. Benin çocukluğumdan itibaren alıştırıldığım ve tembihlendiğim bu toprakların insanına ait hasletlere tamamen ters bir anlayış. Üstelik bu güruh da 'yasam, küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu milletimi özümden çok sevmektir' diye diye yetişmiştir. Sosyal medyadaki yüz yüze olmayan kolay kabadayılık ve efelik bu anlayışı körüklemektedir.

Ben bu konuyu siyasetle ilişkilendirmek istemem. Çünkü her kesimin tepki duyması ve karşı çıkması gerektiğini düşünürüm. Bizde, 'aile terbiyesi almış' diye bir deyim vardır. Bu içgüdüsel saldırganlık davranışı, bu deyimle taban tabana zıttır. Çocukların arasında her mahallenin bir kabadayısı olur. Bunlar büyüyorlar ve yetişkin yırtıcı sürüsüne katılıyorlar.

Örneklemek isterim. 14-15 Yaşlarındaki çocuklar boş arsada top oynuyor. Çocukluğumda biz de oynardık. Bize de kızarlardı. ama çok çok topumuzu yakalayıp keserlerdi. Şimdi bu çocuklara kızan tüfeği kapıp yaylım ateşine tutuyor. Beyefendi akşamdan kalmıştır mutlaka. Henüz afyonu patlamamıştır. Gece mesaisinden henüz gelmiş ve yeni yatmış bir emekçi bunu yapmaz. En fazla kalkıp ikaz eder; çok çok kızar bağırırı çağırır. Ama bu orman kaçkını öyle davranamıyor.

Bir başka azgın dana, arabasına erik çekirdeği attı diye bir çocuğu öldüresiye dövüyor. Görüntüleri izledim. O yavruya o tekmeleri nasıl vurduysa benim içim ezildi. Bu kadar mı gaddar olunurmuş. Daha neler; yaya geçidinde aracını yayanın üzerine süren, dahası çarpıp hastanelik eden onlarca görüntü izledim. Hakkını yemeyelim, yayayı görünce durup yol verenler de var. Fakat onun durduğuna güvenip karşıya geçmeye çalışırken karşı yönden gelen tarafından çarpılan da oluyor. Nasıl tepki duyuyorum anlatamam. Daha, sağlık çalışanı darp edenler, hastanelerin camını çerçevesini indirenler, karısını dövmeyi hatta öldürmeyi kendine hak görenler, trafikte yol verme yüzünden silahı çekip insan vuranlar, arabasında lobut, kesici alet taşıyanlar. Örnekler çok. Bu yazıyı okuyup da bana hak verenler kim bilir daha neler görmüşlerdir.

Bunlar tekil olaylar olsa kişilerin cezalandırılmaları yeterlidir denebilir. Ama 'terörizm' kaynağı olan bir toplumsal davranış biçiminden söz ediyorum. Bir şehir eşkiyalığı anlayışıdır bu. Bu toplum bu anlayışı kırmak, şehir eşkiyalığına pabuç bırakmamak zorundadır. Nasıl o 'Çingene'yle temas yok' diyen kadına tepki konulmuşsa bütün bu tür yaklaşımlara sessiz kalmamak gerekir. Bizlere düşen budur. Bunun devlete düşen yanı da vardır. Hele de yargıya düşen yanı. Bu konularda yargı hiç de iyi sınav vermiş değildir.

*****

YİNE GELDİK KUT GÜNÜNE

1918 de Osmanlı ordusu Kut Ül Amare'de İngiliz ordusunu perişan ederek teslim alıyor. 
İngiliz tarihçiler, 'İngiltere tarihinin en rezil yenilgisi' diye yazıyorlar.
Cumhuriyetle beraber milli bayramlar arasında Kut zaferi de var.
Sonraları İngilizlerin baskısıyla unutturuluyor, hasır altı ediliyor bu zafer.
Atatürk zamanında kutlanan Kut ül Amare zaferi, bir kaç senedir yeniden anılmaya başladı.
Şimdiki 'Atatürkçüler' bu kutlamalara tepki duyuyor.

*****

ARTIK KARTLAR AÇIK OYNANIYOR

Eskiden 'diplomasi' denilen bir kılıfa sarılırdı.
Şimdi artık darbeler açık açık yapılıyor.
ABD Başkanı 'bir telefonumla yarım milyar dolar gönderdi' dediği asrın cinayetini işlemiş Suudi Prense para karşılığı kol kanat gerdiğini ifade ediyor.
Amerika 'müttefikiz' diye sırtımızı sıvazlarken güney sınırlarımızda bir paralı askerler ordusu kuruyor ve Türkiyeyi işgal stratejisinin bir parçası olan bu ordunun bize zararı dokunmayacağına inanmamızı istiyor. 
AB PKK yı açıktan destekliyor.
Venezuela'daki darbeciye ABD nin emri üzere bir selam çakıyor.
Yapım projesinin ortağı olduğumuz ve şimdiye kadar 2 milyar dolar ödediğimiz, bazı parçalarını bizim imal ettiğimiz uçakları bize vermeyeceklerini pervasızca söylüyorlar.
S 400 Almayın gerektiğinde biz askeri müdahalede bulunabilelim tutumu alıyorlar.
Daha ne desin adamlar?
Anlamazdın, anlamazdın......... Ayla Dikmen şarkısı.

*****