Adağı kabul edilen Hâbil ise şöyle dedi: “Allah sadece müttakilerin adağını kabul eder. Beni öldürmek için elini bana kaldırsan bile ben seni öldürmek için elimi sana kaldırmayacağım. Çünkü ben, âlemlerin Rabbi olan Allah’tan korkarım.”

(Maide sûresi 27-28.

Bazen sana dil uzatana dil uzatmazsın. Bazen sana el uzatana el uzatmazsın. Haklısındır ama hakkını almak istemezsin. Hakkını almadın diye kınanırsın ama sen bunu yalnızca Allah için yaparsın.

Bazen önünü keserler ama sen kimsenin önünü kesmezsin. Bazen işinden ederler ama sen kimseyi işinden etmezsin. Bazen aleyhine konuşurlar ama sen kimsenin aleyhine konuşmazsın. Büyüksündür. Küçük şeylerle meşgul olmazsın.

Allah senin yanında olduktan sonra kimin karşında olduğunun önemi yoktur. Allah senin çalışmanı kabul ettikten sonra başkalarının çalışmalarına kafayı takmazsın. Sen önüne bak. Önüne bakan ilerler, arkaya bakan ise geride kalır.

Bazı kardeşlerini sen de affet. Onlar el uzatsa da sen uzatma. Onlar vursa da sen vurma. Uzaklaş, git ama onlarla onlar gibi olma. Sen olmaya devam et...