Şunu öncelikle kabul edelim ki, biz bu şekilde sık yapılan Amerika seferlerine alışkın değiliz.

İkinci olarak, Özal sonrasında, bu şekilde eşit şartlarda yapılmış, eşit şartlarda oturulmuş görüşmelere de alışkın değiliz.

Biz yeni yetme, yerden bitme iki IMF görevlisini iki ay öncesinden karşılamaya hazırlanan, geldiklerinde bayram şenliğiyle karşılayan, talimatlarını harfiyen yerine getirmek için devletçe, milletçe azami gayret gösteren, gittiklerinde asgari iki ay süreyle bu iki yeni yetme yerden bitme IMF görevlisinden bahseden ortamlara alışkındık.

Kimi örtülü lobilerin yol ve yön göstermesiyle seçtiğimiz Cumhurbaşkanları, millete değil de lobilere dayanmış olmanın ezikliği ve güçsüzlüğüyle seslerini yüksek sesle çıkaramazlar, milletin değil, kendilerini oraya seçtiren lobilerin talimatıyla otururlar, kalkarlar, gerektiğinde kitapçık fırlatırlar ve kendilerini oraya getiren lobilere kazandırırlardı.

Evet, biz bu tür yönetimlere ve bu tip yöneticilere alışmıştık.

Sayın Cumhurbaşkanımız bizim bütün bu alışkanlıklarımızı ve elbet ezberlerimizi bozdu.

Seleflerinin yedi yıllık iktidarları boyunca gidemedikleri, gitseler bile şamar oğlanı muamelesi gördükleri ülkeleri su yolu yaptı...

İki süper güç olarak kabul edilen Amerika ve Rusya devlet başkanlarıyla hep eşit şartlarda görüştü; ülkemizin çıkarları doğrultusunda gerekli olan şeyleri olanlara söyledi...

Avrupa'nın devleri olarak kabul edilen Fransayı ve Almanyayı gerektiğinde fırçaladı...

Bu çıkışlarıyla hem İslam ülkelerinin hem de diğer mazlum ülkelerin halkları nezdinde muazzam bir itibar kazandı.

Bütün bunlara rağmen içimizdeki Bizanslılar ve Feto projesinde yer alan siyasiler Cumhurbaşkanının siyasetini beğenmiyorlar mı?

Bırakın, beğenmesinler...