Ebu Said el-Hudri (Allah Ondan razı olsun)'den rivayet edildiğine göre Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:

Deccal ortaya çıkınca mü'minlerden biri Deccal tarafına doğru yönelip gider. Deccalin muhafızları onun önüne çıkarak,- Nereye gitmek istiyorsun diye sorarlar.

- Şu ortaya çıkan adamın yanına der. Onlar da:

- Sen bizim Rabbimize inanmıyor musun? diye sorarlar. O da:

- Bizim Rabbimizin gizli bir tarafı yoktur, tüm vasıfları ortadadır. Deccalin manzarası bile onun yalancı olduğunu göstermeye kafidir cevabını verir. Deccalin bazı adamları:

- Öldürün şunu derler. Bir kısmı ise Tanrınız haberi almadan bir kimseyi öldürmeyi yasaklamadı mı! derler ve o mü'mini Deccalin yanına götürürler.

O mü'min Deccali görünce diğer mü'minlere:

- Ey insanlar Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem)'in bildirdiği Deccal işte budur, der. Bunun üzerine Deccal onun dövülmesini emreder, başından ve yüzünden yaralanıp, sırtından ve karnından çokça dayak yiyen bu kimseye Deccal hâlâ bana inanmıyor musun diye sorar?

- Yalancı Mesih sensin, sana inanmıyorum diye cevap verince Deccal'in emri üzerine o kimseyi testereyle baştan aşağı ikiye biçerler.

Deccal ikiye bölünen cesedin arasından geçtikten sonra o kimseye:

- Ayağa kalk der, o da doğrulup kalkar. Deccal tekrar:

- Bana iman ediyor musun, diye sorar. O da:

- Bu öldürme ve diriltme işiyle senin hakkındaki kanaatim iyice pekişti der ve halka dönerek Ey insanlar o benden sonra artık kimseyi öldürüp diriltemez der. Deccal onu kesebilmek için yakalar. Fakat Allah o mü'minin boynundan köprücük kemiğine kadar kısmı bakır gibi kılıç işlemeyecek bir hale dönüştürür de Deccal ona birşey yapamaz. Bunun üzerine Deccal onun ellerinden ve ayaklarından tutarak fırlatır. İnsanlar onun cehenneme atıldığını zannederler. Halbuki o cennete bırakılıvermiştir. Rasûlullah sözünü şöyle tamamladı:

“İşte bu mü'min kimse Alemlerin Rabbi olan Allah katında insanların en büyük şehididir. Yalancı bir zalime karşı hakkı söylemekten geri durmamıştır” buyurdu.

(Müslim, Fiten, 113)