Sık sık gündeme getirilen Kur'an-Sünnet tartışmaları, bilelim ki Müslümanları parçalamaktan öteye götürmez. Bir tarafta Kur'an'cı, diğer tarafta Sünnet'çi ayırımı çok anlamsız ve beyhûdedir.

Zira, Kur'an-Sünnet ayrılmaz iki ana unsurdur. Esasen Sünnet Kur'an'ın içinde, Kur'an da sünnetin içinde mündemiçtir. Buna göre Sünnet, Kur’an’ın alternatifi veya paraleli değil, Kur'an'ın uygulamasıdır. Her zaman söylüyoruz: Kur'an teori ise, Sünnet pratiğidir.

İmam Şatibi'nin dediği gibi: "Sünnet, mutlak anlamda bağımsız bir kaynak değil, Kur’an-ı Kerim’in canlı hale getirilmesi ve hatasız bir uygulaması olup Kur’an’ı anlamak için vazgeçilemez bir kaynaktır." Yine muasır büyük hadis âlimlerimizden Şuayb Arnavut, Kur'an-Sünnet ilişkisini çok güzel özetlemiştir. Şöyle der: "Sünnet, Kur’an’a hükmedici değildir, bilakis Kur’an Sünnet’e hükmeder. Hz.Peygamber’den (a.s) Kur’an'a muhalif bir sözün gelmesi düşünülemez. Böyle bir nass bulunduğu taktirde sened sahih olsa bile, kabul etmeyiz ve batıldır, deriz.”

Konu bu kadar açık iken, Kur'an'la Sünnet'i iki hasımmış gibi gösterip ayrıştırmak ve haşa Allah'la Peygamber'i yarıştırmak çok büyük vebaldir. Müslümanların her yerde ezilip yok edilmeye çalışıldığı günümüzde bu anlamsız tartışmalar, birlik ve beraberliğimize darbe vurduğu gibi, düşmanlarımızın işini de kolaylaştırmaktan başka bir sonuç doğurmaz.

"Rabbimiz! Bizi doğru yola eriştirdikten sonra kalplerimizi saptırma, bize tarafından bir rahmet bağışla. Hiç kuşku yok, lütfu bol olan yalnız sensin." ﴾Al-i İmran,8-9﴿.
Maa's-selam.