Biraz önce 7. Gün programında bununla ilgili bir konu izledim. Bu bir örnek. Dikkat ediyorum zaman zaman eğitim gerektirmeyen (sanılan) işler için yüksek ücretler söz konusuyken eğitim almış birinin neden düşük maaş aldığı üzerinden manipülasyon yürütüldüğünü görüyoruz. Örneğin çoban maaşı, ya da inşaat işçiliği ücretleri, el becerisi gerektiren camcı, marangoz, tesisatçı gibi meslekler. Beceri, yetenek demektir. O da her kişiye özgü değildir. Bunlar örnek alınarak kendi maaşının çok düşük olduğu iması taşıyan bu tür paylaşımlar doğru değil. Ayrıca çok gelişmiş ülkelerde dahi usta ücretleri yüksektir.

Bunu yapanlar hiç elektrik sigortası değiştirmiş mi? Hadi onu yaptı, kapı düşüklüğünü gidermiş mi? Kilit değiştirmiş mi? Sürü gütmüş mü? Madem o işlerde çok para var, sen de bırak masa başı işini git o işleri yap. Bu kinaye değil, pek çok yüksek tahsillinin bu tür işlerde çalıştığına dair örnekler var. Bu da ayıp sayılacak bir şey değildir.

‘Usta’ adı üstünde, işinin uzmanı demektir. Masa başı iş yapanlar hayatlarının bir bölümünde eğitim alırken ustalar çocukluktan başlayarak hayat boyunca eğitimlerine devam ederler. Buna tecrübe diyoruz. Kaldı ki artık kısa da olsa teorik eğitim alıp bir sınavdan geçerek ‘ustalık belgesi’ almak zorundalar. Tabi ben bunları yazarken ustalık yaftası ile dolandırıcılık yapılmasını ayrı tutarım. Gerçek ustalardan söz ediyorum.

Ben inşaat mühendisiyim. Çok büyük firmalarda çalışanlar dışında inşaat ustalarının sürekli bir işi olmaz. Onlar maaş almaz, yevmiye alırlar. Bu, şu demek, çalıştığı gün kadar ücret alır. Örneğin hava şartları uygun değilse, hasta olup işe çıkamamışsa çalışmadığı günün yevmiyesi yazılmaz. Yevmiye ücreti aya tamamlanıp hesaplanan maaşla sabit ama devamlı maaş alan kıyaslanamaz.

Anlamadığım, bu tür kıyas yapılırken neden dürüst çalışan bir memurla kısa sürede büyük dünyalıklar elde eden memur kıyaslanmaz? Yani ‘bir belediye danışmanı maaşının üstünde bir villada nasıl oturur’ diye sorgulanmaz? İmamoğlu İnşaat’ın sıvacısın banka hesaplarında milyarın üzerinde para hareketi normalmiş gibi gösterilmeye çalışılır? Emeği, yılların tecrübesi ve el becerisi ile çalışanın aldığı göze batar? Ya da eğlence sektöründeki çok büyük kazançlar söz konusu edilmez?

Eğlence sektörünü de küçümsemek istemem. Ama emek ve alın teri ile çalışanlara haksızlık edilmesi doğru değil. Gerçi ustalık neredeyse tarihe karışacak. İşverenler kaliteli usta bulamamaktan şikâyet eder hale geldi. Devlet de eğitimli ustalar için meslek okullarına ağırlık vermeye başladı. Tahsil elbette önemsiz değildir. Fakat atasözüdür ‘tahsil cehaleti alır eşeklik baki kalır’. Bu söz de bu tür manipülasyonları yapanlar için söz konusudur.