İlk kez tanıştığımız müdür bey, bizi görkemli makam odasında ağırladı. Çaylarımızı içip, meramımızı anlattık.
İlgileneceğini söyledi, not aldı.
İsteğimiz kişsel bir istek değildi. Ama o pek oralı olmadı, bizimle yakın ve samimi bir konuşma yapmadı.
İş yerimize dönerken, aynı değerlendirmeyi arkadaşım da yaptı ve şunları ekledi:
- Bu adamı hiç gözüm tutumadı. Götürdüğümüz konu ile ilgilenmeyecek ama kişsel olarak da sorunlu bir insana benziyor.
- Neden, bunu nereden çıkardın?
- Bize çay getiren yaşlı kadına davranışını görmedin mi?
- Nasıldı ki?
- Annesi yaşındaki kadına, teşekkür etmek dursun, bizim yanımızda azarlar gibi davrandı. Görmedin mi?
- Evet ben de rahatsız oldum.
- Bir kere insan düşünmeli: Bu yaşta bu kadın, gerçekten ihtiyacı olmasa neden çalışsın? Bir insan, annesi yaşındaki çaycı bir kadına, böyle davranıyorsa o insanın karakteri bellidir azizim.
Sonuçta o kişi, gerçekten de bizim sorunumuzu çözmedi. Bu ayrı bir konu ama şu bir gerçek ki bize en çok "erdemli" bürokratlar lazım...
